Alweer 2 weken voorbij!!

Ik heb jullie zo veel te vertellen, waar zou ik beginnen?

Zaterdag 27 april: Vandaag waren we lekker een dag vrij! Heerlijk! We zijn met zijn allen een jeepny ingestapt en naar Bearland gegaan. Dat is een resort waar je lekker kunt zwemmen en daar hebben we zeker gebruik van gemaakt! We hebben de hele dag lekker gezwommen en lekker in de zon gelegen. We hebben daar lekkere cocktails en pizza gehad!

Ik had mezelf 4 keer ingesmeerd en toch ben ik helemaal verbrand, volgende keer nog beter insmeren😅. Na een lekkere dag gezwommen te hebben zijn we langzamerhand naar huis gegaan, eenmaal thuis aangekomen hebben we noedels gegeten. Ik had dat nog nooit gegeten, eerst moet de eerste keer zijn! Het smaakte nog niet zo heel erg verkeerd! Daarna heb ik gezellig even met mijn ouders gefacetimed en ben ik vrijwel daarna mijn bedje in gekropen om lekker te gaan slapen.

Zondag 28 april: vandaag hadden wij een rustige dag. We zijn samen met Janice fiesta  gaan vieren. We werden door families uitgenodigd om bij hen te komen eten. We waren van harte welkom. Toen wij bij de eerste familie waren kregen we een heel warm onthaal, ze hadden een geel buffet voor ons gemaakt.  Wat ik zo bijzonder vond was dat de hele familie er was en de hele straat en toen wij binnen kwamen lopen dat wij als eerste om mochten scheppen, terwijl de andere mensen er veel eerder waren als ons. Vanuit daar zijn we te voet naar een andere familie gegaan, waar we wederom lekker gegeten hebben. Vanuit daar zijn we naar huis gegaan en heeft Janice ons afgezet.

Maandag 29 april: hebben wij een oriëntatie dag gehad in de 2 ziekenhuizen waar we stage gaan lopen. Als eerste zijn wij een warm welkom geheten door de burgemeester en hebben wij een Ceremonie  bijgewoond. Op het einde van deze Ceremonie moesten wij ons voorstellen, in het Engels, ik vond het best wel spannend 😅. Toen de ceremonie afgelopen was hebben wij een rondleiding geregen door het Health center. We zijn ook bij de brandweer en bij de politie geweest. Toen we bij de politie waren kon je gewoon mensen in de cel zien zitten, dit was best indrukwekkend, toen  zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan en zijn wij naar de emergency room gegaan. Deze dag was het daar erg rustig en hebben we niet heel veel gezien. Daarna zijn we naar het goembal ziekenhuis gegaan en hebben we daar introductie gekregen wat we allemaal konden verwachten. Nadat gehorende te hebben, heb er onwijs veel zin in! Na de introductie zijn naar huis gegaan. 

Dinsdag 30 april: Vandaag gaan we onze eerste stage dag lopen in het health center. En raad eens waar Iris mocht staan? Op de deliveryroom (bevallingskamer). Ik keek er echt naar uit! Eenmaal op de afdeling was er een moeder, ze was bevallen van een mooie zoon. Het was een heel klein schattig jongetje. Het jongetje woog iets meer als 2 kg. De arts vertelde ons dat het best veel voor kwam, dat kinderen te licht werden geboren. Toen de arts klaar was met de controles van de baby,  mocht ik de baby vasthouden. Dit was een heel mooi moment en ik smolt helemaal weg, zo lief was hij. Ook mochten we van de moeder een foto maken. Daarna zijn wij samen met de kinderen gaan spelen. We hadden bellenblazen bij ons en daar hebben wij de kinderen mee vermaakt, die al heel lang zaten te wachten in de wachtkamer. De kinderen vonden het geweldig en wederom hebben wij weer leuke foto’s gemaakt. Verder hadden wij een hele rustige dag. Vandaag hebben wij voor het eerst gekookt. We hadden van de eigenaar een kookstelletje gekregen. Echt super lief, ook hebben we een bak gekregen waar we onze spullen in kunnen leggen en heeft hij spijkers in de muur geslagen waar wij onze pannen aan op kunnen hangen. Het eten wat we hadden gemaakt smaakte echt heerlijk!  Het was echt genieten, onze eigen potje. Toen wij aan het eten waren zagen wij dat er in de straat live muziek was en daar zijn er naar toe gegaan. Het bleek een feest te zijn want iemand was 30 geworden, maar we mochten gewoon komen. Er werd heel goed voor ons gezorgd, we kregen drinken en er kwam van alles lekkers op tafel. We hebben een hele gezellige avond gehad en we hebben met de familie gedanst en gezongen. 

Woensdag 1 mei. Vandaag mochten we om 11 uur beginnen, we konden lekker uitslapen! Toen we allemaal wakker waren hebben we gezellig met zijn allen gaan eten en zijn we fiesta gaan vieren bij verschillende gezinnen. Daarna zijn we naar de Filipino foundation gegaan waar Janice deel van uit maakt. Daar hebben we met de kinderen gezongen en gekleurd. Dat was erg leuk, het waren echt super lieve kindjes. We hebben er van genoten!  

Donderdag 2 mei

Vandaag ging mijn wekker om 6:30 om op pad te gaan.  Vandaag ga ik samen met kim en Iza de jungle in. Dus snel aankleden en wat eten en hup naar het ziekenhuis. Toen we in het ziekenhuis aankwamen kregen we te horen dat we met 2 verpleegkundige mee  mochten. Toen zijn we met zijn vijven de tricecel ingestapt en daar gaan we dan! Het was ongeveer 15 a 20 min rijden. Toen we bij de eerste bestemming waren, kwam er een man naar ons toe, die ons mee naar boven nam. Wij kwamen daar om mensen te vaccineren. Na een tijde bleek dat iedereen al gefascineerd was, dat was een heel goed teken! Op naar het volgende adres. Omdat we best wel ver weg waren van het dorp was het moeilijk om een tricecel te vinden, we hebben denk ik een uur moeten wachten voordat we in een tricecel konden stappen. Bij het volgende adres bleek iedereen gevaccineerd te zijn! De klok liep al snel  naar 12 uur en ze vertelde ons dat we terug naar het ziekenhuis gingen  om te lunchen. Vandaag hadden we een korte dag! Nu hebben we weekend!! We willen dit weekend. Van allerlei leuke dingen doen.  

Vrijdag 3 mei

Vandaag hadden wij het plan om naar Bearland te gaan. Daar zijn we naar toe geweest en hebben we een heerlijk dagje gezwommen.  Wat jammer was is dat ze zon niet erg hard deed schijnen. Die dag was het erg bewolkt. Toen we terugkwamen van Bearland hebben we gezellig met zijn allen gekookt en zijn we niet te laat naar bed gegaan. 

De volgende dag zaterdag 4 mei: ochtend zaten we aan het ontbijt, vrijwel daarna wilde we naar de shopping moll gaan, om nog wat verschillende dingen te kopen. Toen ik het opeens helemaal niet lekker werd. Ik had last van buikpijn en ik voelde me erg draaierig. Ik heb toen een pilletje gekregen van de eigenaren van het huis, tegen de buikpijn en deze hielpen erg goed. Mijn groepsgenoten had mijn begeleidster ingelicht, wat te doen. Na een dagje rustig aan te doen en met de pilletjes van de eigenaar knapte ik snel op. 

Maandag 6 mei: vandaag begon onze eerste echte stage dag. Kim en ik gingen samen naar het ziekenhuis om daar stage te lopen. Als eerste gingen we kijken op de emergency room of dat we daar konden helpen en ja hoor! Er was iemand binnen gekomen  met een grote wond op zijn voet. Dhr. vertelde dat hij een stuk hout op zijn voet had gekregen. We gingen samen met de verpleegkundige mee kijken hoe hij de wond ging schoonmaken, verdoven en dicht hechten. Dit was heel leuk om te zien maar ook heftig, omdat er best wel een geur van de wond af kwam. Wat mij opvalt is dat het personeel in het ziekenhuis niet tegen de patiënten zegen wat ze gaan doen, bijv. Meneer ik ga nu uw bloeddruk meten of u krijgt nu een infuus. In Nederland wordt er meer gelet op het gevoel van de patiënt. Het was de hele dag erg druk op de eerste hulp. Ook hebben kim en ik op een post gezeten, waarbij we bij de zorgvragers de vitale functies hebben gemeten. Daar valt onder: bloeddruk, hartslag, ademhaling en temperatuur. Ook zijn we op de bevallingskamer geweest en hebben we gekeken of dat er een bevalling was,  maar dat was jammer genoeg niet, de volgende keer misschien?! 

Toen we terug waren van onze stage hebben wij eten bij JanJan besteld. Ik had loempia’s besteld en die waren verrukkelijk! De volgende keer weer! 

Een klein meisje

Deze dag was een bijzondere dag. Ik ging samen met kim naar het health center. 

En die ochtend had ik thuis allemaal plastic handschoenen in mijn zak van mijn uniform gedaan. Toen ik in het ziekenhuis was zag ik allemaal kleine kinderen in de wachtkamer zitten. Toen het rond de middag was en ik die kindjes nog zag zitten, dacht ik bij mij zelf, wat kan ik doen om die kindjes op te vrolijken. Ik ben toen een stoel gaan pakken en ben in de buurt van een klein meisje gaan zitten. Niet te dichtbij want dan zou ze bang kunnen worden, maar net wel zo dichtbij genoeg dat ze kon zien wat ik ging doen. Ik ging dus zitten en pakte een plastic handschoen uit mijn zak en ik blies deze op. Ik kreeg van haar de aandacht, zonder iets te zeggen. Het kleine meisje begon spontaan te lachen en ze vond het helemaal geweldig. Ik had op de handschoen een heel mooi poppetje getekend, ze was super blij met haar ballon. Ik vroeg aan haar hoe ze hete en ze vertelde mij dat ze ook Iris heten. Ik had haar naam op de ballon geschreven en ze vond het helemaal geweldig dat we dezelfde naam hadden. Toen ze de ballon van me had gekregen gaf ze mij een knuffel en bedankte ze me. Daar doe je het voor!! Toen ik voor haar een ballon had opgeblazen, keken er meer kinderen met grote bruine ogen naar me toe of dat ze ook een ballon mochten. NATUURLIJK! Daarna zijn we nog met zijn allen op de foto gegaan. 

Dinsdag 7 mei: vandaag ben ik samen met Iza en kim de jungle in gegaan. Wij zijn samen met 2 verloskundige diep de bossen in gegaan. We hebben snel een tricecel gepakt en zijn er Nasr toe gegaan. De rit daarnaar toe was al een hele ervaring. Af en toe vond ik de rit best wel spannend, omdat hij best wel hard reed en er heel veel grote stenen lagen en dat je op sommige plekken heel diep naar beneden kon kijken, af en toe dacht ik “als dat maar goed gaat”, maar het was allemaal goed gekomen. Toen we daar waren zijn we net zijn allennaar een gezin gegaan die midden in de bossen woonden. Deze vrouw was zwanger en we gingen kijken of dat alles goed met haar ging. Om daar te komen moesten we heel wat heuvels op en af want er was niet echt een pad, af en toe was het wel opletten of dat je nier viel,  omdat het best wel stijl was. 

Eenmaal bij mevrouw aan gekomen hebben we haar gecontroleerd en hebben we haar een injectie gegeven dat ze niet meer zwanger kan worden. Je zult wel denken “niet om zwanger te worden”. Ja, want deze mw. was psychisch niet helemaal in orde en door haar deze injectie te geven zou ze niet nog een keer zwanger kunnen worden, want ze had al tussen de 6 en de 8 kinderen.

Het huisje waar ze met zijn allen in woonde was van bamboe en platen gemaakt. De verpleegkundige vertelde ons dat ze haar ook die injectie gaven, omdat als ze nog meer kinderen zou krijgen dat ze daar dan niet goed voor zou kunnen zorgen omdat ze daar niet het geld voor hadden.  Je zag dat de ouders weinig geld hadden, bijv. door dat de kinderen gaten in hun kleren hadden en dat de kinderen erg dun waren.  Dat vond ik wel sneu om te zien. Maar ik heb echt alle respect voor hun hoe ze met zo weinig spullen en eten rond kunnen komen, ik vind het knap! Toen we terug wilde gaan was er snel een man in een boom geklommen om voor ons verse kokosnoten te plukken. Hij had ze ook meteen voor ons gekapt! Het smaakte heerlijk. Toen zijn we terug naar het health center gegaan en daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we onze kamer grondig gepoetst, dat was ook echt hard nodig, nu ruikt onze kamer weer heerlijk fris. Vanavond hebben we een gezellige meiden avond gehouden.  We hebben elkaars haren gedaan en  we hebben een maskertje op gedaan, dat was echt genieten. Daarna ben ik lekker gaan douchen en ben ik lekker gaan slapen. 

In deze 2 de week hebben we al veel gezien en gedaan. Ik hoop dat ik jullie een beeld heb kunnen laten vormen, hoe het hier is.

Dit was het einde van mijn blog, hoe vonden jullie mijn blog? Ik zie jullie snel en tot de volgende keer!

Met een Filipijnse groet, Iris